historia świątecznego renifera

Historia nie jest długa. Renifer nie przybył z Finlandii, ale "wyskoczył" z gorącego pieca. Ale od początku...



Najpierw trzeba z gliny rozwałkować cienki placek. Można odcisnąć jakiś motyw, tak jak zrobiłam to ja kupując w pasmanteri jakieś naprasowywanki.



Foremką do ciastek wyciąć kształt.


Renifer musi wyschnąć pod obciążeniem, aby się nie wypaczył - trwa to około tygodnia. Następnie można podszlifować papierem ściernym ostre brzegi, jeśli gdzieś zostały, i wkładamy do pieca.

Wypalamy na tzw. biskwit - pierwszy wypał, temp. około 800-900 stopni.
Tak mi się wydaje. Niestety nie mam fotki... Ale glina z szarej i kruchej robi się biało-kremowa i już nie tak krucha, choć uważać trzeba...

Później delikwenta, jak ostygnie, szkliwimy. Szkliwo wygląda jak rozrobiony z torebki budyń, czerwone czy żółte jest na pierwszy rzut oka nie do odróżnienia - obydwa są prawie białe. Dopiero po wypale (ok. 1080 stopni) widzimy poprawne kolory. Renifer niedługo zawiśnie na choince lub w oknie.
Idą Święta....



Krok po kroku, krok po kroczku...



Najpiękniejsze w całym roczku...


Idą Święta....

PS jeszcze piękniejsze i w różniastych postaciach ozdoby ceramiczne u mojej koleżanki na: http://argillae.blogspot.com/2009/11/swiatecznie.html