Wędrujące Lalki Pana Pezo to teatr, który pojawia się już po raz kolejny w Warszawie na festiwaru Sztuka Ulicy. Teatr, jak wyczytałam, sięga do wspaniałych tradycji europejskiego karnawału - to widać. Teatr masek, groteski i bufonady. Założony w 1993 w Sankt Petersburgu szuka inspiracji w tańcach barokowych, historycznej sztuce walki, średniowiecznych miniaturach.
Wieczorem w Parku Agrykola przedstawili kameralne misterium pt. MIGNONE, o dziewczynce, która mieszka w szafce, wypełnionej, podobnie jak nasze serca, różnymi obrazami, strachem, wątpliwościami i radością. Lalki i maski wypełniają ten zwariowany świat, wywołujący śmiech i współczucie widzów. Interaktywna gra z publicznością, dynamiczne wstawki taneczne, nieoczekiwane zwroty akcji i możliwość rozmaitych interpretacji. Przemiana głównej bohaterki i dziwaczność współwystępujących stworów tworzy oryginalną przestrzeń estetyczną, organicznie wpisującą się w środek miasta.
Sztuka Ulicy 2009, Warszawa.
Wieczorem w Parku Agrykola przedstawili kameralne misterium pt. MIGNONE, o dziewczynce, która mieszka w szafce, wypełnionej, podobnie jak nasze serca, różnymi obrazami, strachem, wątpliwościami i radością. Lalki i maski wypełniają ten zwariowany świat, wywołujący śmiech i współczucie widzów. Interaktywna gra z publicznością, dynamiczne wstawki taneczne, nieoczekiwane zwroty akcji i możliwość rozmaitych interpretacji. Przemiana głównej bohaterki i dziwaczność współwystępujących stworów tworzy oryginalną przestrzeń estetyczną, organicznie wpisującą się w środek miasta.
Sztuka Ulicy 2009, Warszawa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz